Welcome to my ultimate aviation-page!

Lockheed F-117A "Stealth"

Type: F-117A.

Soort: Jachtbommenwerper.

Motoren: Twee General Electric F404-GE-400 ZTL-motoren met elk 48,05 kN stuwdruk.

Prestaties: Onbekend; maar subsonisch..

Gewicht: Maximum startgewicht: ca. 20500 kg.

Afmetingen: Vleugelspanwijdte 12,8 meter; (totale) lengte 20,5 meter; hoogte 4,9 meter.

Bewapening: Twee lasergestuurde bommen van de 900 kg-klasse in een schacht tussen de motorgondels.

De ontwikkeling van de Lockheed F-117A was in 1978 begonnen en 10 jaar lang aan de strengste geheimhouding onderworpen. Geruchten deden vervolgens de ronde dat ��n van de prototypen, toen bekend als de F-19, in 1979, dus twee jaar voor de offici�le datum van de eerste testvlucht, bij een ongeluk betrokken zou zijn geweest. Pas in 1988 werd een sterk geretoucheerde foto van de intussen met F-117A aangeduide tactische jager openbaar gemaakt, die in het kader van het XTS-programma (Experimental, Tactical, Stealth) zou zijn ontstaan en in juni 1981 voor het eerst zou hebben gevlogen. De aanvankelijk 100 exemplaren omvattende opdracht moest later om financi�le redenen tot 59 stuks worden teruggebracht.

De F-117A werd in 1983 bij de 4450ste tactische groep ingedeeld waar het toestel werd getest en waar een definitie moest worden gegeven van zijn toepassingsspectrum. Het toestel ziet er buitengewoon onconventioneel uit. De F-117A bezit een facettenachtig oppervlak, om een zo groot mogelijke verstrooiing van vijandelijke radar te veroorzaken. Daar komt nog bij dat het grootste gedeelte van het oppervlak met radarabsorberend materiaal bedekt is, zodat een soort mantel de detectie bemoeilijkt (Stealth Technology). De nabranderloze motoren bevinden zich in gondels aan beide zijden van de romp, waarvan de overgang naar de bovenkant van de vleugels onder radarafwerende roosters liggen, terwijl de spleetvormige straalpijpen in de vlakgedrukte staart zijn ingelast. De laatste van de in opdracht gegeven toestellen is in 1990 afgeleverd.

F-117A.

Verenigde Staten.